„Dwa razy w miesiącu, od dwóch lat, odkąd nie mam siły uczestniczyć osobiście we mszy świętej w kościele,  odwiedzają mnie szafarze i przynoszą Najświętszy Sakrament. Wysłuchana przez radio Msza św. oraz przyjęcie Najświętszego Sakramentu  są dla mnie najważniejszym wydarzeniem niedzieli. Czuję się bezpieczny i spokojny (…).

            Niech te parę słów będzie podziękowaniem za bezinteresowną posługę, a jakże ważną, jaką czynią Nadzwyczajni Szafarze Najświętszego Sakramentu dla nas, ludzi niezdolnych już do samodzielnego uczestniczenia we Mszy świętej.

93-letni Marcel                                                                                                                               

cytat za www.szafarze.archpoznan.pl

Trudno o bardziej poruszające słowa o sense posługi szafarza nadzwyczajnego Komunii Św. W naszym kraju żyjemy w bardzo komfortowej rzeczywistości, bo kapłanów mamy codziennie obok siebie, jednak w wielu sercach ludzi świeckich rodzi się pragnienie, by służyć bliźnim w konkretny sposób – ofiarując pomoc w przyjęciu Najświętszego Sakramentu osobom chorym i starszym. W wielu kościołach praktykowane jest udzielanie Komunii Św. także pomocniczo podczas Mszy Św.   Tak właśnie posługują szafarze nadzwyczajni. W naszej parafii obecnie posługuje  9 szafarzy nadzwyczajnych Komunii Św. Każdy z nich co roku odnawia przed biskupem gotowość do dalszej posługi.

Jakimi cechami wyróżnia się kandydat na szafarza?

Przede wszystkim powinni to być ludzie, którzy wyróżniają się dojrzałością w wierze, a zwłaszcza odznaczają się zdrową pobożnością eucharystyczną i intensywnym życiem sakramentalnym, prowadzą wzorowe życie moralne i są solidnymi w życiu małżeńskim, rodzinnym, zawodowym i sąsiedzkim. Szafarze powinni cieszyć się poważaniem zarówno duchownych, jak i wiernych świeckich, a także aktywnie uczestniczyć w życiu parafialnym. Warto, aby wymienione przymioty były uzupełnione takimi cechami charakteru, jak: otwarta i służebna postawa wobec drugich, serdeczność oraz łatwość nawiązywania kontaktów z osobami chorymi i w podeszłym wieku.

Wymagana jest także zgoda współmałżonki, która w sensie duchowym aktywnie wspiera męża w jego posłudze. Dla rodzin szafarzy nadzwyczajnych w poszczególnych diecezjach prowadzone są rekolekcje i spotkania formacyjne.

Jak wygląda przygotowanie kandydatów na nadzwyczajnych szafarzy Komunii Św.?

Przed rozpoczęciem posługi kandydat jest zobowiązany ukończyć studium przygotowawcze obejmujące zagadnienia teoretyczne, jak i ćwiczenia praktyczne. Studium przygotowawcze odbywa się pod kierunkiem Archidiecezjalnego Duszpasterza nadzwyczajnych szafarzy Komunii Św. Każde spotkanie w ramach studium przygotowawczego rozpoczyna się Mszą Św. Przed promocją kandydaci uczestniczą w rekolekcjach. Studium przygotowawcze kończy bezpośrednie przygotowanie do promocji na nadzwyczajnego szafarza Komunii Św., ale nie kończy formacji, która winna być permanentna.

Jak przygotować miejsce w domu?

Stół nakrywamy białym obrusem. Stawiamy na nim krucyfiks i dwa lichtarze z zapalonymi świecami (podobnie jak na przyjęcie corocznej wizyty duszpasterskiej tzw. kolędy). Dodatkowo należy przygotować szklankę z niewielką ilością czystej wody i łyżeczką stołową. Jest to potrzebne do obmycia naczynia liturgicznego lub podania choremu jeśli tego wymaga jego stan zdrowia.

Szafarz przyniesie ze sobą mały obrus zwany korporałem, na nim położy pyksis – niewielkie naczynie liturgiczne zawierające Komunię św., oraz puryfikaterz tj. biały ręczniczek do wytarcia naczynia liturgicznego.

Modlitwa szafarza

Panie Jezu Chryste, Chlebie z nieba dający życie wieczne.

Napełnij mnie swoim Duchem, abym godnie spełniał posługę

nadzwyczajnego szafarza Komunii Świętej.

Pomóż mi zachowywać czyste serce, nieustannie karmić się Twoim Ciałem

i z pokorą nieść je braciom, szczególnie chorym.

Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.

Amen.